آری همین پایین به روی زمین
باب الجواد(ع) ورودیه اش
چه حسی آرامی به دست می آید
وقتی میان صحن جامع,
با قدمهایی مملو از امید و اعتماد راه میروم
تلاطم زائرین مرا تا مرز غرق شدن می رساند,
آری غرق در دریای آرامش و لطافت.
آقا"" غریبی؟؟؟ ؟
نه,این همه عاشق تو را صدا میزنند
صحن جامع,صحن جمهور,انقلاب,کنار ضریح,پبر,جوان,زن,مرد,همه و همه تو را صدا میزنند؛
کاش... .
کاش رزق زیارتی ما نیم نگاهی از رخسار گرمتان باشد؛
تا زمستان سرد و دلگیر روسیاهیمان به بهار آدمیت تبدیل گردد.
و... . مهر قبولی زیارت ما برات سرزمین عشق و محبت کربلا باشد
کاش ... .
کاش... .
کاش ... .
رضوان.ص
